|
||||||||||
 |
door Marc Vos |
|||||||||
Een ziedende, witheet gloeiende set joeg de Genkse band Siglo XX erdoor, gisteren in de legendarische 100 Club op Oxford Road in Londen. Na een ietwat aarzelende start (de zenuwen als je in het muziekcentrum van de wereld optreedt?), speelden ze de beste set die ik ooit van ze zag. Met (voor mij) als alles overtreffende hoogtepunt - ik kan er bijna niet van over - een legendarische punkrock & roll versie van No One Is Innocent, die me zonder meer aan het allerbeste gitaargeweld van The Velvet Underground (in White Light White Heat / Sister Ray modus) / Joy Division / Sonic Youth deed denken. De perfectie bereikt, beter wordt het niet meer en dat hoeft ook niet. Daar doen we het immers allemaal voor - 31u onderweg voor ZO een concert van een van je favoriete groepen sinds bijna 40 jaar.. De rest van set was ook AF. Sister In The Rain, Individuality, Waiting For A Friend en Sister Suicide gonzen nog altijd na in mijn hoofd dat al sinds 33u of zo geen slaap meer heeft gekend, maar dat maakt niks uit - ik verkies momenteel nog veruit het nagonzen van die fantastische Siglo Sound...
|
||||||||||
